مشکل در پرتاب مریخ

آژانس فضایی روز سه‌شنبه اعلام کرد که مشکل احتمالی با یک سنسور اکسیژن باعث شده‌است که ناسا و سازمان ملل متحد برای به تاخیر انداختن راه‌اندازی ۷ میلیارد دلار اصرار در مریخ را به تاخیر بیندازند .
در حال حاضر پنج روز دیرتر به دلیل مشکلات قبلی , لغزش به ماه جولای به معنی از دست دادن تجمعی تقریبا ً دو هفته در یک پنجره پرتاب سیاره‌ای است که در اواسط ماه اوت بسته می‌شود . اولین فرصت پرتاب نهایی در ماه اوت سال ۲۰۰۷ بود , اما پیش از این اواخر آگوست تمدید شده بود و اکنون تا ۴ اوت کشیده شده‌است .
در هر صورت , ناسا باید بیش از دو هفته طول بکشد تا پرواز از زمین قبل از حرکت زمین و مریخ را از یکدیگر دور کند . با وجود مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد , مهندسان مطمئن هستند که قادر خواهند بود راور را به راه خود بفرستند .
اما مخاطرات بالا هستند . اگر پشت‌کار به دلیل مسائل فنی , آب و هوای بد و یا ترکیبی از عوامل از پنجره دور شود , پرواز دو سال به تاخیر می‌افتد در حالی که زمین و مریخ به موقعیت‌های مطلوب در مدارهای خود در اطراف خورشید بر می‌گردند .

مدیر ناسا به همراه خبرنگاران گفت : " وقتی شما در مورد زمین و مریخ در یک طرف خورشید صحبت می‌کنید , این اتفاق یکبار در طول چند ماه رخ می‌دهد . " " پس بسیار هزینه‌بر است , اگر ما باید پشت‌کار داشته باشیم و به مدت دو سال به انبار برگردیم , ممکن است نیم‌میلیون دلار هزینه داشته باشد. "
این پرواز که در ابتدا برای پرتاب ماه ژوئیه هدف قرار گرفته بود , به دلیل مشکل با تجهیزات زمینی و پس از آن دوباره تا ماه ژوئیه , هنگامی که مهندسان به مشکلاتی وارد شدند که فضاپیما را در بینی محافظ خود منحرف کرده بودند , به ماه جولای رانده شد .
در یک پست بلاگ در نتیجه ناسا گفت : " زمان بیشتری برای بررسی و ارزیابی تیم نیاز است . "

راه اندازی فضاپیما

راه‌اندازی این فضاپیما برای رسیدن به مریخ در فوریه ۲۰۱۰ طراحی شده‌است . بعد از یک شیرجه آتشین به اتمسفر مریخ , سفینه فضایی به یک چتر عظیم تکیه خواهد کرد تا قبل از فرود آمدن با موشک به کف دهانه آتشفشان که زمانی دلتای رودخانه باستانی رسوبات ته‌نشین شده را ته‌نشین کرده‌است , کند شود .
راور با تجهیزات مدرن , دوربین و حتی یک هلیکوپتر تجربی کوچک , به دنبال نشانه‌هایی از زندگی میکروبی گذشته , جمع‌آوری نمونه‌های خاک و سنگ می‌باشد که در لوله‌های کوچک مهر و موم خواهند شد و بر روی سطح آب انداخته خواهند شد .
اگر همه چیز خوب پیش برود , یک لندرور دیگر نمونه‌ها را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به مدار مریخ می‌فرستد , جایی که توسط یک سفینه فضایی تهیه‌شده توسط آژانس فضایی اروپا بازیابی می‌شود . سپس نمونه‌ها در انتهای دهه برای تحلیل دقیق آزمایشگاهی به زمین بازگردانده می‌شوند .